Η Νέα Καλλικράτεια ιδρύθηκε το 1924 από κατοίκους που καταγόντουσαν από την Καλλικράτεια της Ανατολικής Θράκης.
Ήρθαν με την ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε τη Μικρασιατική Καταστοφή. Η Επιτροπή αποκαταστάσεως προσφύγων πρότεινε τοποθεσίες για εγκατάσταση και αυτοί επέλεξαν τη συγκεκριμένη περιοχή που ήταν μετόχι της Μονής Ξενοφώντος, γιατί έμοιαζε με την πατρίδα που άφησαν πίσω τους.
Φεύγοντας από την Καλλικράτεια στη θάλασσα της Προποντίδας, οι κάτοικοι πήραν μαί τους όλα τα ιερά σκεύη και τα βιβλία από το ναό της Οσίας Παρασκευής.
Μεταφέρουν : εικόνες, λίρες, κοσμήματα, ρούχα, σκεπάσματα, εργόχειρα, έπιπλα κ.ά.
Σήμερα , πολλά από τα αντικείμενα αυτά, σιωπηλοί μάρτυρες ιστορίας, συντηρήθηκαν, πλύθηκαν, σιδερώθηκαν, κολλαρίστηκαν, και εκτίθενται στο Λαογραφικό Μουσείο Νέας Καλλικράτειας.
Όλα προέρχονται από τους κατοίκου του χωριού οι οποίοι τα δώρισαν στο μουσείο με αγάπη και τη σκέψη ότι αξίζει σε αυτά μια δεύτερη ζωή, ως εκθέματα μιας άλλης εποχής.
Καθετί που χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν έχει τη δύναμη στο παρόν να αποτελεί αφορμή για αναμνήσεις, για κατανόηση των συνθηκών της ζωής των προσφύγων που με αγώνα κατάφεραν να ριζώσουν στη νέα τους πατρίδα.
Ο Χώρος έχει διαμορφωθεί ενδεικτικά σε εσωτερικό προσφυγικού σπιτιού με τι καθιστικό, την κουζίνα, την τραπεζαρία, την κρεβατοκάμαρα. Φιλοξενούνται έπιπλα, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, φωτογραφίες, κεντήματα, δαντέλες, εικόνες, ενδυμασίες, έγγραφα, πίνακες, οικιακά σκεύη, αγροτικά εργαλεία.
Τα εκθέματα, κειμήλια και υλικά τεκμήρια, αναδεικνύουν τον πολιτιστικό πλούτο της περιοχής προέλευσης και την καλαισθητική παράδοση που είναι άρρηκτα δεμένη με το παρελθόν της πόλης.
